zamanın ıskaladıklarından
ben zamanı geçiştiriyorum zaman da beni geçiştiriyor bir süredir. ben onu ıskalıyorum, o da beni. kendimi küçük görmekle yaşamaktan kaçamayacağımı, yaralarımı her defasında kendimi küçümseyerek saramayacağımı anlıyor gibiyim. yine de değişmeyeceğimi biliyorum. kalbimde koca bir delik açıldı ve kapatmaya çabaladıkça derinleşiyor. böylece zihnimi ve tüm bedenimi ele geçiriyor, kalbim titreme nöbetleriyle eşlik ediyor bu senfoniye. sevip bağlandığım insanlardan kendimi geri çekiyorum, her biri birer la, sol, mi. tozumun üzerlerine dökülmesine, saçılmasına dayanamam. fa, sol. kendimden hariç onları yıkık görmeye tahammülüm yok. do,si. varlığımı hatırlatacak her şeyden kaçınmaya çabalamadım bu sefer. notalar susuyor. rollerimiz değişti ve edilgen konumuna düşürünce zaman beni, bir şeyler değişti. o beni görünmez kıldı. attığım adımları geri aldı, yazdığım dizeleri sildi, söylediğim kelimeleri duymadı, seslendim, duymadı. dualarım değersizleşti, yavaşça içimdeki asi ruhu uyandırdı ama nafile. ara sıra zamana karşı oynadığım bu oyunun ondaki tezahürlerini kazıdı yüzüme, ellerime, gülüşüme. dansa kaldırdım sevinçlerimi, hatıralar hücüm etti. nasıl bir incinmektir bu. hayallerden, umutlardan, son gücünü toplayıp yeniden başlamalardan, sonra cam kırıklıklarıyla yüz göz olmaktan. nasıl bir yaralanmaktır bu, kalpten. kalbin en ücra köşesine sakladığın gizlerden. avuçlarımı göğe açmışım. kaçmış ellerimdeki güvercinler. bir yol boyu uzanmışlar. ardında bırakmışlar bağırış çağırışları. ve ben, olmaya olamadığım o ben, yokluğuma sıkışıp dizlerimin üstünde avuçlarım birer yağmur tanesi bekleyegörsün, öylece kalakalmışım. candan haber getiren var mıdır, yardan haber getiren var mıdır? uçurumlara sıkışmışım ardımda haber bekleyen var mıdır? karanlığa hapsolmuşum uzanacak el var mıdır? seslere tahammülüm kalmamış, fısıltılarla yüreğimi saracak var mıdır? ardı sıra belirip kaybolan dalgalar gibi ruhum, bir dal gibi yeşertecek var mıdır? kuyuda kopmuş ipim, kavrayacak bir ses var mıdır? sesi de, izin sahibini de, yüreği de kaybettim. beni benden başka kim tutabilir. ben zamanın izini sildiklerinden, izsizleştirdiklerindenim. adım sanım giz kalsın sende.
Yorumlar
Yorum Gönder