Yolda olmak. Yol olmak. Sebeblerin sebebini buldum. Aramakla bulunamayabileceğini tecrübe ediyorum. Nasip kavramını yaşamak. Yüreğe sevimli gelenden daha hayırlısı olabileceğini yaşayarak öğrenmek. Yaşayarak öğrenmek. Aramak ve bulamamak. Ama aramak. Aramaktan vazgeçmemek. Bunu en çok şuna benzetiyorum: Dua. Dua yoldur, yolun sonu vuslat ya da firak. Biz yolda olmakla sorumluyuz. İmtihanımız bu: Yolda olmak ve yolda kalmak. Bazen bazı cümleleri anlamaktan da öte idrak etmek için yaşadığımızı düşünüyorum. Bilmek, bilmekle yetmeyeceğini bilerek anlamak, anladıktan sonra idrak etmek. Yol bu. İz bu. Elinden ne geliyorsa yapmak bu. Uçlarda olmamak, orta yolda olmak bu.
Kendine dönmek bu yolun, yolda olmanın temeli. Kendine dönersen kapılar açılıyor. Kendine dönmek aynı zamanda dünyaya açılmak demek. Sessizleşmek. Sessizleştikçe derinleşmek. Sığlıkların hüküm sürdüğü bir dünya krallığında derûnûna yönelmek. Mevsimlerin birbirini doğurduğu bir iklim olmak demek. Bir iklim olmak demek. Gerçekten yaşamak. Yaşamayı bulmak. Sırlı güzellikleri ve mucizeleri keşfetmek. Renkleri fark etmek, çiçeklere dokunmak. Hayata dokunmak.
Bir yolcu olmak. Değip geçmek dünyaya. Dünya hanında konaklayıp aslolanı kalbine ve aklına yazmak.
Ebedi olanı ve ebedi olanda yaşamak. Ebedi olanda doğrulmak. Ebedi olanın bizi doğrultması, bizi iyileştirmesi. Bizimde iyileşmeye, doğrulmaya niyetli olmamız.
Her şey böylece yoluna girecek. 🌼
Yorumlar
Yorum Gönder